Zonnige week met 'menselijke donderwolkjes'

Moikka!
Na een zonnig weekend waarin ik lekker genoten heb van het Finse om me heen zijn we weer klaar voor een nieuwe week.

Maandag 8-7 begon de week met een avonddienst en dus een vrije ochtend, die ik heb doorgebracht met het draaien van een wasje en het langsgaan bij de dierenarts. Nee, rustig maar, niks ernstigs met Jasmijn hoor! Ik moest gewoon de rabies-inenting laten vernieuwen :) Meteen ook de andere nodige inentingen erbij genomen, kan ze er weer 2 jaar tegenaan! En ja mijn lieve mup heeft zich weer prima gedragen bij de dierenarts, was zelfs niet meer weg te krijgen daar! :p Lekker in mijn armen overigens vervoerd van huis naar de arts, een wandeltochtje van hooguit 10 minuten lekker in het zonnetje met een hoop te snuffelen, kijken en luisteren! Ook nog met de arts gesproken over het plassen van Jasmijn en volgens haar kan het tóch zo zijn dat mevrouwtje een blaasontsteking heeft. We houden het in de gaten, anders weer terug voor onderzoek. Ook de leeftijd heeft de arts nog proberen in te schatten (daar had ik wat onduidelijkheid over) en mijn mups is toch inderdaad een jaar of 7 à 8. Op werk tijdens de avonddienst rustig gewerkt, maar met een wat minder leuke omgang met familieleden van een patiënt. Ze zijn namelijk érg ontevreden over de zorg die onze arts levert en ik kreeg van zowel de echtgenote als dochter van de patiënt een stortvloed van 'paska-puhetta' oftewel poep-praat (om maar even niveau en hoeveelheid van hun gepraat aan te geven..) over mij heen. Niet erg, mensen moeten nou eenmaal hun frustratie kunnen uiten en als verpleegkundige ben je nou eenmaal de eerste persoon waar men 'tegen uit valt', maar gewoon absoluut niet leuk om te moeten aanhoren van 2 personen als je zelf tevreden bent over de arts.

Dinsdag 9-7 wederom tijd voor een avonddienst met in de ochtend wat tutten en borduren, en dik één uur met Loes kletsen. Super haar weer zó lang gesproken te hebben en al helemaal als je daarbij optelt het feit dat we samen tijdens mijn vakantie hoogstwaarschijnlijk 4 dagen Parijs gaan doen via Maaskantreizen! :D Hopen dat de reis écht doorgaat – het aantal aanmeldingen was tot nu toe nog té weinig... In de middag weer op naar werk waar we weer fijn gewerkt hebben, maar waar ik nu wéér een stortvloed van 'de echtgenote van' over me heen kreeg – dit keer op mijzelf gericht. Ik 'pest', ben een vrij slechte verpleegkundige en mevrouw haalde ook even aan dat 'Finnen soms boos zijn op buitenlanders en ik dat wel snap omdat ik zelf buitenlandse ben'. Daarop ben ik toch even mooi boos geworden en heb gevraagd of mevrouw nu alleen boos op me was omdat ik buitenlandse ben?? 'Nee nee, dat bedoel ik niet'.....jaja, maak dat de kat maar wijs! Tja, ik weet het; ik zou het het ene oor in moeten laten gaan en DIRECT het andere oor uit, maar met zo'n lading (sorry) GEZEIK over je heen is dat moeilijk te doen. En dat gezeur en gedoe alleen maar omdat men boos is over de zorg die onze ARTS levert... Zucht, dat zijn de minder leuke dingen in ons vak die er helaas ook bij horen. Gelukkig doet het dan héél goed als je van een collega hoort dat een patiënt die met ontslag gegaan is speciaal voor mij de groeten deed – met hem en zijn echtgenote gekletst over mijn Nederlandse nationaliteit en hun reizen in Nederland. Kennelijk goed bevallen daar ik speciaal groeten kreeg! :) Onderweg naar huis nog even door de stad gelopen en dat was maar goed ook, want ik kwam Maija nog tegen!!! :D Ik wist dat ze op vakantie was in Rauma (woont sinds een jaar in Duitsland ivm haar vriend Tim's werk) en mijn god wat was het leuk haar tegen te komen en even bij te kletsen! :D Helaas zit zij altijd in hetzelfde schuitje als ik: thuis op vakantie en té weinig tijd om iedereen te zien. Maar zo'n kort moment is ook al voldoende, zeker om te horen dat ze wel vaker 'aan me denkt' :) Terug thuis lekker op de bank gelegen en dvd 'Rien a déclarer' gekeken – superfilm! :p Na de film nog gecomputerd op het balkon, bij het genot van kaarslicht :)
Had trouwens nog met een patiënt een goede grap uitgehaald, echt zo'n grappenmaker/goedgestemde man was die patiënt. Hij had zalf gekregen voor voetschimmel waarop hij maandagavond tegen me zei 'we zouden eigenlijk nu zo'n paddenstoeltje moeten knutselen en dat op mijn voet zetten, zeggen we morgen tegen de arts: mijn god wat een goede zalf, er groeit meteen een paddenstoel!'. Thuis (tijdens kletsen met Loes) schoot me te binnen dat ik een vliegenzwam als decoratie in mijn Efteling-rek had staan. Ik die dus meegenomen richting werk, aan de patiënt gegeven (beschermd in een zakje) en afgesproken dat we onze grap écht zouden gaan uitvoeren. Patiënt enthousiast, ik enthousiast, en benieuwd naar de artsenvisite op woensdag...(lees verder)

Woensdag 10-7 overdag tijd om te borduren (eindelijk het huidige vak af!), langs de supermarkt en post te gaan, en om vervolgens de stad in te duiken om bij Fins-designwinkel Pentik een cadeautje te regelen voor een van onze artsen; dat was mij toevertrouwd. Daarna nog door naar de telefoniezaak ivm het verkleinen van mijn simkaart (voor de iPhone) wat helaas niet mogelijk was – dan maar in NL regelen! Was overigens leuk om in de stad ó zo veel volk op de been te zien: toch wel een toeristenplaats dat Rauma van ons! :) Op het werk het huwelijkscadeau gaan afgeven en meteen wezen peilen bij de patiënt hoe de grap gegaan was: GOED!!! :D Kennelijk had de arts eerst met open mond gestaan en toen érg moeten lachen. Dat was wel een high-five tussen de patiënt en mij waard! :p Jaja, ook dat soort heerlijke mensen hebben we soms op de afdeling; eerste keer écht gek doen met een patiënt! :D Terug thuis lekker koffie mét gedronken, daarna wat verder geborduurd en op naar bed voor nachtrust ivm mijn 1e nachtdienst. Mijn nachtdienst is heerlijk rustig verlopen maar toch goed bezig ivm 2 patiënten die per infuus insuline toegediend kregen en waarbij om het uur hun bloedsuiker gemeten moest worden. Maar ach: zo heb je wel lekker bezigheden! Overigens was die lastige echtgenote die eerder al vermeld is bij haar echtgenoot gebleven 's nachts, en ik heb heel fijn met haar om kunnen gaan. Een totaal andere vrouw had ik nu voor me die tevreden en dankbaar was over de zorg die we leverden; zo kan het dus ook!!
Donderdag 11-7 op naar huis voor mijn nachtrust, in de namiddag tijd om nog wat winkels af te gaan en verder lekker te tutten met wat borduurwerk. In de avond nog wat gecomputert en EIN-DE-LIJK weer de naam van het Estse bier gevonden dat ik gedronken heb tijdens het optreden van band Oot toen op de donderdagavond. Of liever gezegd de MEDE die ik gedronken heb: http://www.saku.ee/modu/. Superlekker! :D In de avond op naar werk voor een 2e rustige nachtdienst. Met 'de echtgenote van' is alles weer goed gegaan, fijn zo :)
Vrijdag 12-7 na werk naar huis om te slapen en rond het middaguur weer opstaan, koffie mét drinken en nog even lekker de stad in om te winkelen. Ondanks dat winkelen normaal 'kijken' betekent bij mij heb ik dit keer tóch wat gekocht: een mooie (zomerse) halflange jurk ivm met een speciale dag 14 september a.s. Ik ben namelijk uitgenodigd op het huwelijk van de broer van Satu!! Óntzettend sjiek dat ik word uitgenodigd, dat ik voor het éérst in mijn leven en huwelijksuitnodiging krijg en dus een huwelijk ga bijwonen, maar toch blijf ik het wat 'vreemd' en 'ongemakkelijk' vinden: ik heb haar broer net 2 keer gezien, ben verder ook geen goede vrienden ofzo, en toch mag ik komen. Mijn outfit is in ieder geval in de pocket en wat nieuws staat op de planning dit jaar! :D Na het winkelen terug naar huis voor wat avondeten, kletsen met Loes, en daarna terug richting stad om bij Cafe Sali te genieten van een kop koffie met Bluesmuziek op de achtergrond. Dit weekend (vr en za) was er namelijk weer Rauma Blues-festival en in Cafe Sali was een bluesduo dat zorgde voor wat 'achtergrondmuziek'. Heerlijk op het terras voor gezeten op een heerlijk zachte hang-tuinstelbank, genietend van koffie, zon, avond in Rauma, bluesmuziek en het programma van 'Pitsiviikko' oftewel Kantweek van dit jaar (lag infobrochure in Sali). Daarna terug naar huis om een tutavond te hebben.

En zaterdag 13-7 vervolgens al om half 5 's ochtends klaarwakker (!!) in bed te liggen – zo slecht had ik toch echt niet geslapen hoor, maar wakker was deze mevrouw helaas wel al zo vroeg :( Totaal niet moe meer en de slaap kon ik dus ook niet meer vatten, dus dan maar na één uurtje proberen op richting woonkamer voor wat borduurwerk. Om half 8 mijn bed terug ingekropen en gelukkig nog een uurtje kunnen bijslapen. Daarna opstaan, snel naar de winkel, beentjes zon-klaar maken, spullen alvast inpakken, en vervolgens wachten op bericht van Carita en Pasi om richting strandtent Poroholma te vertrekken. Waarom? Omdat we, samen met Heidi Kettunen nog erbij, weer eens een dagje naar eiland Kuuskajaskari zouden gaan zoals 'de old times'! :D We hebben deze zomer dus gelukkig een gezamenlijke dag vrij kunnen vinden wat afgelopen jaar niet gelukt is, en dus op richting Kuuskajaskari voor een dagje dubbel en dik genieten van elkaars gezelligheid, zon, rust, Finse natuur en barbecueën! :D Gezien Pasi zijn bootje begin dit jaar verkocht heeft hebben we nu per veerboot gereisd wat ook een leuke belevenis was. Aangekomen op Kuuskajaskari (13:30u) zijn we eerst naar het café's terras gegaan voor wat drinken, zonnen en kletsen. Aan het eind van de middag zijn we gaan barbecueën aan de rand van het eiland met dus mooi uitzicht op zee en de andere eilanden/eilandjes. Lekker gesmuld en veel plezier gehad want de stemming zat er goed in! :D Waar ik vooral van genoten heb is weer eens zo gezellig met mijn vriendinnen optrekken, weer eens kletsen over god weet wat voor onnozele dingen en serieuze zaken :) Om 19:10u ging de veerboot weer terug richting Poroholma en zat ons gezellige dagje uit er helaas alweer op. Op Poroholma hebben we op het terras nog 'eentje gedronken' en daarna afscheid genomen want Carita moest terug naar Helsinki en Heidi zou een lift krijgen naar Turku. Pasi heeft zijn weg vervolgd richting stadscentrum, en ik heb met voor mij 2 onbekende maar ontzettend aardige mensen nog even op het terras gezeten. Daarna ben ik nog even op het strand gaan genieten van een momentje voor mezelf in alle rust, vervolgens door naar huis waar Jasmijn me al opwachtte. Verder een lekkere tutavond gehad.

Vandaag zondag 14-7 tijd voor een lekker rustige ochtend thuis met wat borduren (niet zo veel opgeschoten: ontdekte 2 fouten waardoor ik beide (al klare) stukjes moest uithalen en opnieuw doen), in de middag nog naar de supermarkt (wou eigenlijk naar rommelmarkt op marktplein maar het weer was niet zo goed), in de avond lekker 'barbecue'-achtig avondeten en daarna als 'toetje' een wandeling om het Äyhöjärvi-meer. Dat was een lekkere wandeling met als leukste moeder of vader zwaan met 3 kleintjes MIDDEN op het pad. Wat doe je dan als je weet dat zwanen goed agressief kunnen worden? Juist ja, in alle rust, stap voor stap, liefde en rust uitstralend je in een boog om hen heen proberen te krijgen. Dat ging redelijk totdat een echtpaar kwam aanlopen en meneer volgens mij wel 'zo even' langs de zwaan wou gaan lopen. Toen merkte je dat de zwaan dat niet zo leuk vond. Ik ben er dus in mijn rust omheen kunnen lopen, die man heeft volgens mij terug moeten RENNEN! Bleek later niet zo te zijn want het echtpaar haalde me tijdens het plukken van aardbeitjes in. Veel wilde aardbeitjes geplukt en ook de eerste paar blauwe bessen van dit jaar! :D Aan het einde van de wandeling nog aan het water gezeten, in alle rust. Werd helemaal 'zen' en voelde me weer gelinkt met moeder natuur. Door de rust en dat 'reset'-moment kreeg ik wel even traantjes in mijn ogen – heerlijk! Nu, terug thuis, een rustige avond voor de boeg en dit keer écht op normale tijd naar bed; het is al 2 avonden laat geworden!

Aan jullie lieve allemaal ook weer een heerlijke nieuwe week toegewenst en geniet er van!!!

Nog geïnteresseerden voor een indruk van de Tallinn Middeleeuwse Dagen? Bekijk de volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=iZWYv-TlmJo