Alweer bijna 2 jaar maak ik mijn droom waar- dank!

Moikka moikka allemaal!
Alwéér een week omgevlogen; nog maar 2 te gaan! :D

Mijn week begon maandag 1-10 met een nachtdienst, dus overdag vrij. Tijd om een wasje te draaien, naar de supermarkt te gaan en rond het middaguur van koffie met te genieten en een lief kleinigheidje uit Lourdes te ontvangen van mama! :D Een beschermengel-armbandje met belletjes, die telkens als ze rinkelen je beschermengel eraan herinneren dat hij/zij je moet beschermen. Maar lieve allemaal, deze belletjes rinkelen niet alleen voor mij: ze rinkelen voor een ieder die ik ken in mijn leven! Oftewel: voor jullie allemaal! In de middag natuurlijk weer geslapen, heerlijke 'Rodebietenstamp' van AH-recepten gegeten (aanrader, google maar!!), nog met Geleen gekletst en daarna een lekker rustige nachtdienst gehad. Toch bezig geweest, maar erg rustig voor de rest.
Dinsdag 2-10 eerst slapen en daarna wakker worden om de dag te beginnen met een lekkere bak koffie. Verder heb ik niet veel bijzonders uitgespookt die dag, kan me eerlijk gezegd niet meer goed herinneren wat! :p In de avond in ieder geval weer salsa gehad en helaas op de fiets er naar toe moeten gaan; het waaide weer flink en geregend had het ook die dag! Gelukkig regende het niet toen ik naar salsa en terug naar huis moest, dus dat scheelde weer! Weer een ontzettend leuke les gehad met dit keer toename in snelheid; dat zorgde natuurlijk voor veel zweet, maar ook gelach en tranen van het lachen! :p Ja, heerlijk genoten! Buiten mijn fiets bestijgend had ik nog een 'Ik hou van Rauma'-momentje: donkere hemel, uitzicht op de zee en volledige rust. Ja, toen had ik weer even een 'inwendig momentje'! Terug thuis lekker getut, daarna naar bed.

Woensdag 3-10 mijn totaal vrije dag die lekker volgepland stond... In de ochtend eerst naar de winkel, vervolgens hier wat opruimen e.d. Toen door naar de chiropractor waarvoor ik maandag gelukkig een afspraak had kunnen maken! Fijn om die behandelingen weer te kunnen starten en ook hard nodig! De chiropractor ging íéts anders te werk dan die waar ik in Nederland bij geweest ben, maar desalniettemin eenzelfde behandeling gehad! :) Over 2 weekjes weer.
Na de chiropractor naar huis via Oud Rauma, alvast wat optutten en andere kleding aan, en vervolgens door naar Heidi Rinne want zoals gezegd zou ik bij haar op de koffie gaan. Mijn god wat hebben ze een pracht-appartement! :O Ik weet niet of ik dat al verteld heb, maar Heidi en haar vriend gaan verhuizen volgend jaar en beginnen dit jaar in december met het bouwen van hun huis. Schijnt net zo duur te zijn als het kopen van een oud(er) huis. Ik heb me al als schilder aangeboden en dat werd goed ontvangen! :D Lekker gekletst en genoten van thee met lekkers, daarna snel naar huis om de laatste optuttingen te doen om vervolgens richting het Personeelsfeest te gaan wat erg geslaagd was! Het feest was in de bovenste verdieping van de ijshal/areena hier, en begon met een 2-tal speeches, vervolgens een allesbehalve-grappig programma, dat gelukkig vervolgd werd door een heerlijke warme buffet-maaltijd met o.a. zalm en varken van het spit. Als toetje koffie met appelgebak en vervolgens werd er nog een dans geoefend met enkele mensen 'uit het publiek'. Het was trouwens ontzettend leuk te zien dat er maar enkele heren aanwezig waren en het grootste deel werknemers dus vrouw is! En dan in vervlogen tijden zeggen dat vrouwen maar zwak en '2e-rangs'/onbelangrijk zijn....jaja! ;p Na de dans kwam er een orkest spelen en was er de mogelijkheid om vrij te dansen maar Henna, Johanna en ik (en overigens een heleboel mensen) hebben ons verplaatst naar de karaokebar die zich naast de hoofdingang in de hal bevind waar we de avond hebben voortgezet! Al lachend, kletsend, van elkaars gezelschap genieten én zingend natuurlijk! Samen met Henna heb ik 'When you say nothing at all' van Ronan Keating gezongen, en solo nog 'Sama Nainen' van Chisu (ja, die pa! :) ). Net voor middernacht zijn Henna en ik naar huis gegaan, Johanna heeft het met overige verpleegkundigen uit het ziekenhuis nog tot een uur of 3 's nachts gezellig gehad kennelijk! :D

Donderdag 4-10 wat bijgeslapen en me voorbereid op een avonddienst, die erg druk en stressig verlopen is. Ik had Pavla weer onder mijn hoede en ben nog steeds tevreden over haar; ze is erg enthousiast en leergierig! Het was erg druk op werk gezien we tijdens onze dienst 3 nieuwe patiënten kregen, ik natuurlijk tijd kwijt was aan mijn leerlinge, en we een hoop te doen hadden. Maar goed; met hulp van onze teamgenoten hebben we alles 'overleefd'! :)
Vrijdag 6-10 een nachtdienst, met overdag tijd om weer wat supermarkten af te gaan en te tutten, en thuis te genieten van koffie met. Ik zou eigenlijk met een jongen van salsa (Franse jongen; Kalid) gaan lunchen gezien we al een aantal weken aan het plannen zijn, maar dat ging helaas niet door gezien hij van werk een spoedoverleg had. Ik heb het idee dat er van zijn kant meer 'feelings' zijn voor mij dan 'gewoon een gezellige mede-salsadanser(es)', maar goed; het is gezellig om de deur uit te kunnen en met mensen af te spreken! :) In de namiddag nog wat geslapen en rond 18:00 stond Pavla aan de deur gezien ik haar had uitgenodigd voor mijn saunauurtje. Time flies when you're having fun; mijn god wat was onze saunatijd snel om!! Daarna nog wat tv gekeken, gegeten en vervolgens op richting werk want Pavla draaide de nachtdienst met me mee. Wederom een rustige nachtdienst waarin we zeker onze bezigheden hebben gehad, maar het vooral weer rustig geweest is.
Gisteren, zaterdag 7-10, wederom een nachtdienst met in de ochtend zoals gewoonlijk slapen. Helaas kon ik niet tot aan het eind van de middag doorslapen gezien ik nog een Salsa-workshop had om 14:30u. Gelukkig had ik de auto tot mijn beschikking wat de reistijd aanzienlijk verkleinde. De workshops (van te voren was er namelijk nog Merengue en naderhand Bachata) waren in Kuntosumppu; een sportcentrum dat langs het spoor ligt. De salsa-workshop betrof niet zo zeer het paar-dansen, maar meer de basisstappen en de bewegingen daarin. Door die kleine tips en oefeningen zijn we in staat beter te dansen en bijv. meer snelheid te maken. Ja, interessant en zéker de moeite waard! Na de workshop nog even met een andere jongen staan kletsen, ook een Fransman – Jean Sebastien. Heel aardige jongen, die me zelfs nog de helft van zijn Subway-broodje aanreikte en vervolgens aangaf dat bij restaurant Wanha Rauman Kellari (ja fam. Hoorneman en oma, daar hebben we toen gegeten!) heel goede soep-lunches zijn en hij me een keer wil trakteren op lunch! Ook hij gaf aan het gezellig te vinden mensen te ontmoeten en afspraken te maken. Ja lieve allemaal, we hebben een SUPERgroep daar bij salsales! :D Heerlijk al die nieuwe (internationale) contacten! :D A.s. maandag (morgen 8-10 dus) hebben we een uitje met z'n allen; we zouden eigenlijk gaan bowlen en daarna uiteten, maar nu gaan we alleen uiteten gezien de bowlinghal volgeboekt was. Na de workshop via Lidl naar huis voor weer wat slaap, Subwaybroodje met bouillon als avondeten, en vervolgens op richting werk voor een 2e nachtdienst dit keer weer met Lea. En nee, dit keer GEEN rustige nachtdienst! Op mijn unit werd namelijk een man onwel, waar we uiteindelijk van 23:00-01:00u bezig zijn geweest met uiteindelijk wij 2, de arts, 2 ambulancelieden, 2 vpken van de SEH en 2 heren van een mobiele doktersunit. De patiënt werd verdacht van een hersenbloeding en is uiteindelijk met de Heli naar Turku vervoerd, waarvan we in de ochtend telefoon kregen dat de patiënt helaas overleden is. Ja, heel erg en niet alleen wij zijn geschrokken maar ook de collega's die in de ochtend naar werk kwamen. Onze patiënt was net aan de betere hand en voelde zich prima; krijg je zo, ineens, spontaan, zo'n acute situatie... Nee, allesbehalve leuk en het zet je weer aan het denken hoe fragiel het leven kan zijn. Tevens ook het kijken van een aflevering 'Over mijn lijk'. Lieve allemaal: hoe zeer het leven soms ook tegenzit, blijf genieten; elke dag! Elke dag die we gegeven krijgen is er weer één extra waarin we van álles kunnen en mogen genieten!! Geniet en 'pluk de dag' – zóóó'n waar-zijnde uitspraak!!
Verder is onze nachtdienst rustig geweest en ben ik Lea ontzettend dankbaar geweest voor al haar hulp. Dit was voor mij mijn 1e acute situatie op de afdeling, dus alles was nog wat nieuw. Kennelijk heb ik zeer goed gehandeld en het beste daarin was mijn rust; ik heb snel maar rustig gehandeld en geholpen waar ik kon.

Vandaag, zondag 7-10, in de ochtend na werk geslapen en daarna richting stad om te gaan lunchen samen met Pasi. We zouden eerst naar koffiegelegenheid Rosmariini gaan ivm een lunchgelegenheid vandaag (normaal op zondag dicht) maar gezien daar de prijs wat hoog van was zijn we maar naar 'oud en vertrouwd' La Bamba gegaan. Lekker gegeten, lekker gekletst. Via supermarkten ben ik naar huis gegaan en heb lekker rustig aan gedaan, met een net zo rustige avond in het vooruitzicht; douchen, koffie met lekkers, misschien nog een boek/film/Boerzoektvrouw? En wie weet dat Geleen zich nog laat zien zodat ik met hen kan kletsen? :) We shall see! :)

In ieder geval een lekkere week in het vooruitzicht: naast werk ook flink wat dagen vrij, met daarin een 'uitje richting Pori' waarbij ik ook bij de familie zal logeren met diezelfde avond nog een stand-up show waar ik met Satu heen ga, morgen dus de gezellige avond van salsales en dinsdag kan ik bij de dokter terecht voor het verwijderen van mijn moedervlek.
En overigens, wie weet wel het belangrijkste deze week: morgen, maandag 8-10, is het précies 2 jaar dat ik hier in Finland woon! Genoeg reden dus om morgen een snelle makkelijke taart naar werk te brengen en in Pori met de familie ook wat lekkers te nuttigen. Maar naast het vieren is het natuurlijk aan de andere kant ook een moment om te herinneren wat voor pracht ik achter heb moeten laten. Lieverds; zonder al jullie steun en vertrouwen vóór mijn migratie maar ook gedurende de afgelopen 2 jaar zou ik niet zijn waar ik nu ben en me niet staande houden. Het is lastig om een ieder van jullie een taart op te sturen, maar ik ben er zeker van dat mijn liefde en dank voor jullie veel meer waard is dan een taart – DANK JULLIE WEL ALLEMAAL, VOOR HET WAARMAKEN VAN MIJN DROOM!!!

Ik hou van jullie,
Chantal


ps: jullie weten nog van vorige week mijn waterfiets avonturen? Deze week heeft het constant weer zo erg geregend, dat in datzelfde tunneltje kennelijk 1,5mtr water heeft gestaan...met dit keer wél waarschuwingsborden dat het afgesloten was!