Jubileumfeest: 1 jaar in Finland!!! :D

Moikka rakas kaikki!
Oftewel hallo lieve iedereen! Vandaag weer een weekje om, dus weer tijd voor een nieuwe blog :) De blog zal een wat andere zijn dan normaal gesproken; ik ga niet teveel in op de afgelopen week maar meer op dit weekend.
Afgelopen week is weer een gewone week geweest met daarin werk en bezigheden thuis. Aleksi is zoals gezegd in Berlijn geweest op congres, waardoor ik thuis heb geholpen met kids ophalen e.d. Santeri heeft nog bloed onder mijn nagels vandaan gehaald, maar ook dat gebeurt helaas... Verder is alles goed gegaan en heb ik weer van de (omgevlogen) week genoten :)
Goed nieuws heb ik ook nog gekregen deze week! :D Heb toch maar eens gepeild bij Sirkka-Liisa (afdelingshoofd dus) hoe het staat met mijn werk na de 8e november. Wel zo fijn om te weten vóórdat ik op vakantie ga en de 6e november weer terug kom... Het goede nieuws is dat ik nog door kan op het werk! :D Ik heb nu toegezegd in ieder geval tot het einde van dit jaar, maar *tromgeroffel*........ik kan door tot oktober volgend jaar als ik wil! :D Ben in ieder geval nog voor langere tijd verzekerd van een plek als ik wil, dat is super om te weten, niet?!?
Nu nog maar 2 weken en dan ben ik weer lekker even thuis. Genieten van de vakantie die ik zeker verdiend heb en waar ik ook écht aan toe ben! De koffer ligt ook al in de gang, beetje bij beetje toch al wat spullen pakken ;)

Dit weekend, zowel zaterdag 8-10 als zondag 9-10 was het een speciaal weekend, gezien ik resp. alweer één jaar in Finland verblijf en één jaar bij de familie woon. Jubileum dus en tijd voor een 'feestje'! :D
Zaterdag 8-10 (gisteren dus) heb ik overdag nog wat gewinkeld en in de avond hadden we lekker eten thuis met koffie en taart als toetje. De taart heb ik verzorgd, aan de hand van een recept dat ik laatst in een blad gelezen had. Ietwat aangepast weliswaar, maar zeker zo lekker! :D Geen megafeest thuis dus, maar wel een supergezellig samenzijn.
Vandaag, zondag 9-10, ben ik in de namiddag samen met Satu en Toni gaan brunchen bij Rita's place; een eethuis hier 'om de hoek'. Daar hebben ze op zaterdag en zondag brunches, waar we dus van genoten hebben. Voor Satu en Toni was het een cadeautje: ik heb ze getrakteerd. Was supergezellig en we hebben er dik 3 à 3,5u doorgebracht! Veel gekletst, gelachen én natuurlijk gegeten haha :p
Een gezellig weekend dus, waarbij het jubileum zeker gevierd is! A.s. vrijdag ga ik het in Rauma vieren, daar dit weekend veel mensen niet konden. Beide dagen heb ik trouwens lekker croissant (ham-kaas) als ontbijt gegeten, met salade en een lekkere bak koffie (Lidl had Franse week, leek me wel een goede optie als feestontbijt zo'n croissant!). Zaterdag nog een kaart bij het ontbijt van afdeling Geleen, om me te feliciteren. Thnx lieverds!
Zo, nu over naar het belangrijkste, een stuk geschreven direct uit mijn hart :)



Lieve, lieve allemaal.
Ik wil jullie allemaal ontzettend hartelijk bedanken voor het geloof, de steun, het vertrouwen en de kracht&liefde die jullie me toegestoken hebben bij het maken en vooral doorzetten van deze ontzettend grote stap in mijn leven; emigreren naar Finland. Zonder jullie allemaal, stuk voor stuk, persoon voor persoon, was het een stuk moeilijker geweest.
Mijn dank en liefde is groot.
Het liefst zou ik een ieder van jullie persoonlijk een cadeau kopen, zo groot als maar zijn kan om de grootsheid van mijn dank te kunnen tonen. Helaas bestaan daar de middelen niet voor, want liefde kun je nou eenmaal niet omzetten in materie. Liefde voel je, liefde leef je. Liefde straal je uit. Ik kan niet in woorden, gebaren of voorwerpen laten merken hoe groot mijn dank en liefde voor jullie allemaal is, maar als ik zeg dat tranen over mijn wangen stromen tijdens het typen van dit bedank, dan hoop ik dat ik genoeg aan kan geven hoe groot mijn dank en liefde voor jullie allemaal is.
Ik hou van jullie, stuk voor stuk. Zielsveel.
Ja, het is niet altijd even makkelijk om jullie niet meer om me heen te hebben, niet meer de fiets te kunnen pakken en even op bezoek te komen, of dingen te doen die we regelmatig samen deden. Hoe vaak of hoe gering ik een ieder ook zag of sprak. Het gemis is er wel degelijk, hoewel er geen sprake van heimwee is. Gemis met een lach, bij herinneren en het missen van de dingen die ik 22 jaar lang met een ieder beleefd heb. Gemis, een lach en dankbaarheid in mijn hart.
Familie zijn (verwantschap) en vriendschap kennen geen afstand. Liefde kent geen afstand want het leeft in een ieder van ons en is onderling verbonden in alle harten en gedachten. Weet daarom dat we allemaal, altijd, overal, bij elkaar zijn. In liefde. Ondanks 2050km afstand. Gevoelens kennen geen afstand of tijd, gevoelens zijn onderling met elkaar verbonden.
Ja, ik mis jullie allemaal, hoewel ik altijd lach als ik aan jullie denk. Met of zonder traan; een lach staat altijd op mijn gezicht. Ja, het doet pijn te weten dat ik niet aanwezig kan zijn bij dingen en momenten waar jullie me graag bij gehad zouden willen hebben, of waar ik zelf graag bij had willen zijn. Hoe klein en 'onbelangrijk-lijkend' het ook mag zijn. Het doet pijn te weten dat ik bij sommige dingen geen fysieke aanwezigheid meer kan opbrengen. Anders geworden dan het toekomstbeeld altijd bij me geweest is. Hiervoor wil ik oprecht mijn spijt betuigen, aan een ieder van jullie. Sorry, dat ik bij een tal van zaken niet fysiek aanwezig zal kunnen zijn. Vanuit de grond van mijn hart: sorry. Denk echter aan de liefde en gedachten, gevoelens, die geen afstand kennen. Zo ook mijn mentale aanwezigheid; ik ben er altijd, ALTIJD, ook al ben ik er fysiek niet. Liefde is er altijd en overal.
God, hoe graag zou ik laten merken hoeveel ik van jullie allemaal hou en hoe dankbaar ik jullie ben. Dankbaar voor het leven dat mijn ouders me geschonken hebben, dankbaar voor de warme en veilige familie om me heen. Dank voor de opvoeding die ik door hen allen heb mogen genieten en voor de persoon die ik daardoor geworden ben. Ook aan mijn lieve opa's die helaas niet meer in ons midden zijn, maar zeker in ons hart.
Dank voor alle vrienden die ik om me heen heb, en in mijn leven gehad en gekend heb mogen hebben. Ook zonder jullie was ik niet tot de Chantal geworden die ik en jullie nu kennen.
Dank voor alle kennissen en bekenden, waardoor ik van nog meer mensen mag en heb mogen genieten.

Dank voor jullie allen, stuk voor stuk, iedereen uniek in zijn/haar zijn en doen. Zielsveel hou ik van jullie; 24/7, nu en voor altijd.
Ik hou van jullie lieverds, ben altijd bij jullie.

Liefde is er altijd, overal, en kent geen afstand of grenzen. Onthoud dat, en ik ben altijd bij jullie.

Jullie eigen en enige Chantal, Chan

http://www.youtube.com/watch?v=HHB5tJIT7YQ&ob=av2n