Afscheid van opa & even thuis

Moikka rakas kaikki!
Inmiddels ben ik weer terug in het (nog steeds) witte Finland, na 4 daagjes in het Geleense te zijn geweest ivm de uitvaart van opa. Ondanks dat het natuurlijk 4 verdrietige dagen waren zijn het wel 4 ontzettend heerlijke dagen geweest! :D Lekker genieten van 'weer écht thuis zijn'.
Donderdagochtend ben ik midden in de nacht vertrokken richting vliegveld, wat ik te voet ging doen gezien het maar 5 km lopen was (iets langer dan een uurtje). Maar ja, als er dan nieuwe sneeuw is gevallen en nog nergens geveegd is, schiet het niet echt op met een hoop sneeuw die zich opstapelt onder je koffer... Het zweet stond me dan ook al snel óveral en ik heb midden op straat moeten lopen in bandensporen van auto's om nog een beetje vooruit te kunnen komen. Nog een informatienummer gebeld voor een taxinummer; beltegoed op ná het infonummer... Een krantenjongen aanhouden; geen telefoon. Een auto proberen aan te houden; geen resultaat. Uiteindelijk (halverwege mijn wandeling) belde papa nog om te kijken of ik daadwerkelijk wakker was, en ik heb aan hem gevraagd de taxi voor me te bellen. Gelukkig hield ik toen ook een busje aan en die meneer liet me met zijn telefoon bellen. De taxi was echter helemaal bezet, dus zei hij me wel even naar het vliegveld te brengen. Toen belde pa terug met de taxi aan de andere lijn, maar dat was dus niet meer nodig! Gezellig met die meneer zitten kletsen waarom ik in Finland was, wat ik nu thuis ging doen, etc. Toen hij me afgezet had bij het vliegveld in Pori heb ik toch maar eens naar boven gekeken en God gezegd dat hij die meneer maar eens flink moest zegenen voor op zijn minst de komende tijd ;) Ik was uiteindelijk te vroeg op het vliegveld; alles was nog dicht en ik had nog één uur voordat mijn vliegtuig zou gaan. De reis ging verder prima, eerst naar Helsinki en toen door naar Düsseldorf. Maurits had wat pech want zijn vlucht was verplaatst naar de middag, waardoor pa in de avond nóg eens naar Düsseldorf moest rijden!
Thuis aangekomen en onderweg genoten van een sneeuwvrij landschap, mijn familie weer in levende lijve kunnen zien en weer in Geleen te zijn. Donderdagavond zijn we naar opa gaan kijken bij uitvaartcentrum Ubachs; hij lag er mooi bij. Toch bleef het raar en verdrietig opa te zien. Oma hield zich goed, heeft mooi afscheid van hem genomen. Vrijdagochtend zijn we nog teruggegaan aangezien Maurits donderdagavond niet kon. Toen hebben we ook de kist samen gesloten. Om half 12 hadden we de mis in de kerk, die mooi was en waar veel mensen naar toe zijn gekomen. Om 13u hadden we de uitvaart in het crematorium. Ook dat was erg mooi en intiem, we hebben goed afscheid van opa kunnen nemen. Ondanks dat voelt alles nog steeds als een droom voor me, iets waaruit ik morgen wakker word. Waarschijnlijk omdat ik er niet 'bovenop' heb gezeten; je krijgt telefoon, ziet opa en neemt afscheid, alles in maar 3 dagen. Ik hoop dat ik dit rare gevoel een plaatsje kan geven en dat het niet gaat overheersen. Oma heeft veel post gekregen van mensen, evenals mama. Dat steunt enorm en ik weet ook zeker dat oma er bovenop gaat komen. Hou je haaks lieverd, je komt er wel :) En lieve opa: we gaan je allemaal ontzettend missen, maar in de wetenschap dat je nu dichterbij bent dan ooit word dit gemis al een stuk minder gemaakt :) Zo kun je toch nog al die speciale dingen meemaken die we je graag hadden verteld of hadden laten zien. We houden van je, voor altijd :)

De rest van de tijd in Geleen ben ik nog lekker met zus en moeder respectievelijk de stad in en de markt op geweest. Heerlijk weer door het Geleense te lopen! Ook was de vriendin van Maurits van het weekend bij ons, wat gezellig was, en Etienne kwam op zaterdag nog op bezoek. Samen nog naar de Intratuin en naar oma in Sittard; gezellig dus! :D Tel daar nog bij op dat ik een keer lekker op tv Flikken Maastricht heb kunnen kijken, ik in Intratuin nog heb staan springen bij alle Efteling-spullen en verder nog wat bekenden en mijn buren weer heb gezien en gesproken, en het kon niet beter daar thuis! :D Helaas geen Raveleijn op tv ivm extra nieuws uit Japan, maar dat halen we vanavond of morgen dan weer via internet in he ;)


De rest van de week (begin) hier in Finland was eigenlijk een normale werkweek met op zondag zoals gezegd nog overleg over vliegtijden enzo, dus lekker kletsen met Geleen. Maandag, dinsdag en woensdag weer werkdagen met t/m dinsdag de kids nog thuis, woensdag was ik weer alleen. Lekker mijn werkjes gedaan, nog wat gewandeld, en natuurlijk op dinsdagavond weer mijn taalcursus. We hadden met de 2e groep een Finse film gekeken; Miesten Vuoro. Een mooie film die mannen en hun gevoelige kant laat zien (in sauna's); mannen die praten over de meest gevoelige onderwerpen. Erg mooi, ook al begreep ik niet alles (hadden geen ondertiteling aangezet); zeker een film die ik nog eens ga bekijken en wie weet kopen!
Op woensdag ben ik in de ochtend met Aylien nog naar een mis geweest ivm aswoensdag. Staan we daar bij de kerk in het centrum, bleek het ergens anders te zijn! Dus snel die plek zoeken en uiteindelijk kwamen we maar één minuutje te laat aan! Het was in een kapelletje in een of ander centrum hier in de stad. Het was een mooie simpele mis, met een erg vriendelijke priester. We hebben natuurlijk allebei een askruisje genomen en de priester kwam op het eind van de mis nog met een goed punt: het was aan óns allen om te beslissen of we er publiek mee over straat zouden gaan of dat het iets was tussen jezelf en God in je hart. Aylien heeft het kruisje weggedaan omdat ze weer naar school ging, ik heb het opgehouden. De rest van de woensdag heb ik mijn koffer ingepakt, ben nog wat cadeautjes gaan halen voor mijn ooms en tantes, heb mijn haren geverfd en ging nog een pakketje halen wat uiteindelijk te groot bleek te zijn en Maarit later met de auto heeft gehaald.

Momenteel zit ik lekker terug in mijn eigen appartementje, na met de kids de 2e Tinkerbel-film te hebben gekeken en lekker wat soep te hebben gegeten. Trouwens, de keuken en eethoek is nu één grote chaos; de vloer is uit de keuken gehaald, inclusief de kastjes en koel- en ijskast. Alles staat dus nu in de eethoek en dat geeft een lekkere zooi. Ik zal morgen wat foto's maken om jullie een indruk te geven ;) Ik had trouwens bij terugkomst net even het idee dat ik met heimwee te maken zou krijgen, maar dat gevoel is alweer weg. Het is volgens mij maar goed dat Rico na mijn vakantie thuis meekomt hierheen, want wie weet zit ik dan wel met heimwee haha :p Ik kijk in ieder geval erg uit naar mijn vakantie thuis over inmiddels nog maar één weekje! :D Maarit en de kids hadden me trouwens op gehaald op het vliegveld in Pori, heerlijk weer 2 kleine lachende gezichtjes en 'Chantal!'-roepende kindjes te zien! :D
Morgen begint weer een normale werkweek voor me, waarin de familie op vrijdag op vakantie gaat. Ik zal dus een lekker rustig weekend hebben alleen thuis, genoeg tijd om ook m'n koffer in te pakken enzo :) Wie weet spreek ik nog wel af dan met iemand, zien wel! Ik moet van de week ook nog even langs de bank, want zoals in Geleen bleek heb ik een pinpasje waarmee ik niet in winkels kan pinnen buiten Finland..niet zo lekker! :p
Dadelijk nog even mijn koffer uitpakken, die zat lekker vol met spulletjes voor hier. Daarna lekker slapen, want ik moet weer vroeg op!

Lieve allemaal, nog ontzettend bedankt voor álle steun omtrent het overlijden van opa, en dan niet alleen voor mij maar ook voor de rest van de nabestaanden. Jullie steun geeft al veel kracht om verder te gaan! :)

Chantal